Sommige dingen wennen nooit...

Niet echt weer om te wandelen vandaag. Daar bovenop was al het ijs in Grenspark De Kalmthoutse Heide stilaan wel verdwenen. Mensen mochten zelfs weer gewoon parkeren op de parking voor kuddedieren aan De Vroente...

Na een dagje bestellingen doorgeven aan leveranciers en ander bureauwerk, discussiëren met puberende pubers, klinken op de verjaardag van men broer en samen met mijn lieftallige echtgenote kijken naar aflevering 999999 van 'Ik vertrek' was er voor mezelf ruimte om nog eens even te kijken naar een ouderwetse pot europacupvoetbal. Of dan toch in ieder geval de tweede helft...het zandmannetje was niet eerder gepasseerd bij mijn lieftallige echtgenote... ;-)

Royal Antwerp F.C. stond bij de rust zo maar ineens 2-1 voor tegen de iconische Rangers uit Glasgow. Snel even kijken dus. Als het dan nog eens 45 minuten later 3-4 staat in het voordeel van de Schotten, dan weet je dat het geen saaie bedoening was. Het had daar zelfs niet bij moeten blijven en het had zowel voor fans van Antwerp als voor de Schotten (nog) mooier kunnen zijn. En al ben ik in een ondertussen al redelijk ver verleden fan geweest van dat kleine clubje uit Ekeren dat de Royal Antwerp F.C. een pijnlijke 2-8 nederlaag toediende...ik had het de krijgers van de Koninklijke Antwerpse VoetbalClub meer dan gegund om deze cupmatch winnend af te sluiten. Laat ons hopen dat ze volgende week in Schotland de poort naar de volgende ronde kunnen open beuken.

"Wat een wedstrijd, wat een Europese avond!" (Sporza)

Wat echter nooit zal wennen en wat hopelijk toch wel heel snel tot het verleden zal behoren zijn die verrekte lege tribunes...! Los van die uitslag en om het even van welke ploeg je fan bent: stel je zulke wedstrijden eens voor in een kolkend, sfeervol stadion... Pure reclame voor het voetbal had het geweest. "Voetbal, een feest!", zoals een vroegere slogan van het Belgisch voetbal luidde. Gelukkig zat er onder de beelden dan nog een geluidsbandje zodat je de heren voetballers niet al die tijd hoorde schreeuwen en vloeken. Vloeken mogen ze die voetballers, want hoeveel mooier is het wel niet te sporten voor een menigte fans. Vloeken mogen ook die fans, want dit zijn wedstrijden die je niet wil missen als supporter. Dit zijn wedstrijden die normaal nog jaren over de tong gaan.

In juni komt er dan ook nog eens een EK aan voor onze Rode Duivels... Hoe gaan we dat kunnen beleven? Tous ensemble? De tijd zal het leren, maar één ding is zeker: die lege stadions zullen nooit wennen! Come on you Reds!